Cztery fazy uzależnienia od hazardu

Leczenie patologicznego hazardu, podobnie jak innych uzależnień, oparte jest na Programie Dwunastu Kroków. Pierwszym krokiem w leczeniu jest podjęcie decyzji o zaprzestaniu uprawiania hazardu. Program ten może być również wykorzystany do pomocy bliskim osób uzależnionych od hazardu.

Najgorzej jest na początku. Twarzą w twarz z innymi to jedyny sposób, aby ich poznać. Rozmowa o sobie i swoim nałogowym zachowaniu jest koniecznością. Uznaj swoją porażkę. Hazardziści muszą przyznać się do porażki. - W swoim życiu obstawiałem prawie wszystko. Piotr, biznesmen z województwa zachodniopomorskiego, opowiada, że wygrał trzy karty na bazarze i trzy kolory ruletki w kasynie w Monte Carlo. Szczególnie: Zbankrutowany biznesmen. - Twierdzi, że żona zabrała mu dzieci i uciekła. Żona zabrała mu dzieci i uciekła. Jego daleka rodzina, a także partnerzy biznesowi, nie chcieli, by ich znał. Zaczął walczyć dopiero wtedy, gdy stoczył się na dno. Od pół roku jest na terapii.

Etapy uzależnienia od hazardu

Twierdzi, że istnieją cztery fazy uzależnienia od hazardu. Na początku grał tylko okazjonalnie. Była to forma rozrywki dla młodego, zamożnego człowieka. Wielokrotnie wygrywał, a jego "apetyt rósł w miarę jedzenia". To była faza zwycięstw. Duże wygrane powodują większe podniecenie, częstsze zakłady, wyższe stawki i więcej emocji. Człowiek zaczyna wierzyć, że zawsze będzie wygrywał i jeśli osiągnie "wielką wygraną", dąży do jej powtórzenia (nieuzasadniony optymizm), zwiększając ryzyko przegrywania coraz większych kwot. Mam pretensje do ludzi wokół mnie, że nie próbowali mnie wtedy powstrzymać. Wszystko było w porządku, dopóki miałem pieniądze i płaciłem za wszystkich w barze. Kupiłem też biżuterię dla mojej żony.

Ważne

Jak w przypadku każdego innego uzależnienia, leczenie uzależnienia od hazardu rozpoczyna się od zobowiązania do całkowitej abstynencji. Nie możesz grać w żadne inne gry, w tym gry hazardowe lub towarzyskie. Nie wolno też grać w ping-ponga ani w kości! Abstynencja oznacza, że nie będziesz uczestniczyć w grach jako obserwator. Nie jest możliwe oglądanie programów telewizyjnych, takich jak teleturnieje. Ma to pomóc w powstrzymaniu kompulsywnego myślenia i odciągnąć umysł od hazardu. Hazardziści powinni również unikać alkoholu, aby uniknąć nawrotu choroby.

Ostatni etap uzależnienia od hazardu

Tak zwany "okres strat" nastąpił pozornie nieuchronnie. Mówi: "Wydawało mi się, że nagle straciłem wtedy szczęście". - Teraz wiem, że po prostu grałem bardziej ryzykownie i zacząłem się zapożyczać. Taki był rezultat. Piotr przez kilka lat potrafił ukrywać swoje uzależnienie. Udawał przed rodziną, że jest załamanie na rynku. Pożyczał pieniądze od wspólników i wyłudzał je niemal od obcych ludzi. Potem rozkręcił sensacyjny biznes. - Mnie interesowała tylko jedna rzecz: gra. Mówi, że nie mógł jeść, spać, ani widywać się z rodziną, jeśli mógł obstawiać. Trzecia faza, rozpacz, nastąpiła, gdy został oskarżony o oszustwo. Sprawa w sądzie, wyrok w zawieszeniu. Rozwód. Siedział w kasynach, mimo że ochroniarze patrzyli na jego dziwne zachowanie. Dużo pił, brał leki psychotropowe. Wierzyciele go nękali. Mówił: "I to cud, że nikt nie nasłał na mnie Ukraińców". Momentami myślał o skończeniu ze sobą. Czasem marzył o zdobyciu dużej nagrody. Stał się całkowicie bezdomny i to był koniec wszystkiego. Nie przestał grać. Poczuł, że jest na dnie, gdy z portfela matki, emerytowanej położnej i matki, wyciągnął 400 zł. Przegrał wtedy trzy karty. Dopiero po tym zdał sobie sprawę, że jest uzależniony od hazardu. Jak większość nałogowych hazardzistów rozpoczął leczenie w fazie, w której tracił nadzieję.

Leczenie uzależnienia od hazardu

W leczeniu patologicznego hazardu stosuje się te same zasady, co w przypadku innych uzależnień. W Polsce powstała organizacja Gamblers Anonymous, która wzoruje się na Programie Dwunastu Kroków. Program ten może pomóc również bliskim osób uzależnionych od hazardu. Wiele osób leczących się z uzależnienia od hazardu korzysta z tego samego programu psychoterapii, ale mają też własne zajęcia dla konkretnych uzależnień. Małgorzata Siczkowska, terapeutka uzależnień, mówi, że daje to bardzo dobre efekty, bo mechanizm uzależnienia jest dokładnie taki sam. Łatwiej jest zobaczyć efekty, gdy patrzy się na inne uzależnienia. Z mojego dziesięcioletniego doświadczenia w pracy z hazardzistami wynika, że są oni otwarci na psychoterapię i każdą inną pomoc psychologiczną. Szybko się uczą i są bardzo otwarci na działania naprawcze.